De werkvorm kan ook in een digitaal proces worden toegepast. Ter promotie kan deze vorm ook in een TV format worden gegoten om werking zichtbaar te maken voor groot publiek. Als thema dan juist die kiezen die ook in parlement wordt behandeld. Zo maak je bestaande instituties minder relevant en/of beïnvloed ze door een ander proces en uitkomst te laten zien dat ze niet of moeilijk kunnen negeren. Je kan serie maken van 13 afleveringen waarin steeds een hoofdthema van een ministerie wordt genomen, maar ook specials met actueel thema.
Bij TV format, waarin thuispubliek op afstand kan stemmen, laat dan thuispubliek altijd eerst digitale reactie per stap geven, pas dan studiogasten, zodat ze niet de ‘boodschapper” volgen maar eigen oordeel eerst. Argumenten worden blind gegeven je ziet of hoort persoon dus niet , zo voorkom je influencers die op persoon geloofd worden en niet op basis van inhoud. Daarna alle reacties presenteren in de cirkel, kan per kleur van de onderscheiden groepen waar ook thuispubliek zich mee verwant heeft verklaard. Essentie van de aanpak is dat je mensen niet laten stemmen tegen of voor iets, maar deelgenoot maken van komen tot een balans.
(titel: “Stop de 50+1 trein”?, de 50+1 regel maakt dat minderheden via hefboom werking veelvuldig regeren.)
Ook hier geldt: welke vorm we ook kiezen ook deze moet voldoen aan de voorwaarden m.b.t. inhoud, communicatie, proces en besluitvorming.
Een digitale interactieve werkvorm zou er als volgt uit kunnen zien. Het leent zich prima om bij elke proces stap de inhoud, communicatie en besluitvorming gelijk op te laten lopen. Door steeds volledige plaatje te laten zien en af te spelen kan men bewegingen goed volgen en blijft men totaal plaatje zien.
Opening
Laat (thuis)publiek eerst stemmen met welke partij zij zich meest verwant voelen.
Thema
Kies een thema of doe een poll om thema te bepalen. Doe een voorzet voor tenminste 3 invalshoeken die bij dit thema kunnen worden onderscheiden en doe poll om potentiële extra invalshoeken.
Laat (thuis)publiek stemmen bij welke invalshoek zij zich meest verwant voelen.
Laat (thuis)publiek aangeven welke mate van emotie men voelt bij gekozen thema (op schaal 1-10 met als categorieën boos/verdrietig/enthousiast/onverschillig/gerust-kalm..??) (dit herhalen bij elke stap zodat je ziet of men in emotie beantwoord is door de uitkomst)
Proces en Inhoud
Volg onderstaand proces en geef in elke stap de inhoud zo compleet en zuiver mogelijk weer.
(Bij bestaande wet kan men ook beginnen met stap 5 Voelen.)
1. Kijken
- Waarom: wat is de knelpunt/kans in ernst/potentie, groei en urgentie
- Waarover: wat is de afbakening van het onderwerp
- Waartoe: welke doelstelling(en) willen we nastreven
Laat wetenschap en publiek hun beeld geven van huidige situatie van het thema, niet in doelen en oplossingen (die komen later), maar wat betekent huidige situatie, welke consequenties kan verder verloop huidige situatie hebben. Zo volledig mogelijk beeld zonder weglating van tegengestelde geluiden. Zet het ook cijfermatig in perspectief. Zo wordt duidelijk hoe men huidige situatie kan beoordelen in ernst/potentie, groei en urgentie. Ga niet proberen elkaar te overtuigen, want dat lukt niet. (zie Persuasion Paradox)
Laat (thuis)publiek stemmen over mate van ernst/groei/urgentie of potentie/groei/urgentie
Laat (thuis)publiek aangeven welke mate van emotie men voelt
Formuleer droom of doelstellingen ten minste vanuit 3 invalshoeken, zodat direct begin van balans ontstaat wat na te streven. Door te focussen op de droom i.p.v. het probleem wat slechts een aanleiding is, wordt het gevoel veel positiever en geeft energie. In plaats van ‘wat ben ik kwijt geraakt en wat kan ik terugkrijgen’ wordt het: ‘wat kan ik winnen’. Daarnaast is het zaak de doelbeschrijving altijd in termen van ‘zijn’ te formuleren, dus hoe is gewenste nieuwe situatie, en niet in termen van ‘hebben’, dus wat heb ik nodig om doel te bereiken. Als doel verkeerd wordt geformuleerd door feitelijk een oplossing als doel te formuleren, dan blokkeert dit het gezamenlijk zoeken naar gebalanceerde oplossingen. (Bij zowel Corona las bij Stikstof debat is dat node gemist, als regering direct doelen vanuit 3 invalshoeken had gepresenteerd, dan zou mogelijk emotie en weerstand geheel anders zijn verlopen.)
Laat (thuis)publiek stemmen over mate van acceptatie van doelstellingen (steun/acceptabel/afwijzen met positiebepaling door schaal 1-10 te gebruiken)
-> Besluit over doelstelling : laat resultaat stemming zien in plaatje (nog toevoegen emotie scores)
2. Denken
- Welke: oplossing met keuzecriteria vanuit de drie krachten/stromingen en consequenties (voor zowel winnaars en verliezers) en neveneffecten (ook kettingreacties) en korte en lange termijn.
Presenteer alternatieven voor alle 3 invalshoeken met onderbouwde consequenties en mate van werking van voorgestelde oplossingen. Bereid dit voor met wetenschap en brede inbreng van publiek. Dit vraagt goede redactie.
(@Rudy: hier komt je thema stemmen terug, maar aangevuld met consequenties en mate van werking en verzameling moet alle doelstellingen beantwoorden)
Laat (thuis)publiek stemmen over mate van acceptatie (steun/acceptabel/afwijzen met positiebepaling door schaal 1-10 te gebruiken)
Laat (thuis)publiek aangeven welke mate van emotie men voelt
-> Besluit over oplossing: laat resultaat stemming zien in plaatje (nog toevoegen emotie scores)
Als oplossingenverzameling onvoldoende steun heeft, dan opnieuw set oplossingen verrijken of aanpassen. Aan groep die steun niet of weinig geeft, kan je zien aan welke doelstelling onvoldoende wordt tegemoet gekomen. Daar dus voorstel aan oplossingen dus aanpassen. Herhaal deze stap totdat voldoende steun verkregen is. Om de afwijzers te begrijpen en ook hen tegemoet te komen, zal je in gesprek moeten over hun bezwaren (zie o.a. sociocratie 3.0).
3. Plannen
- Wat, hoe en waarmee: plan om oplossing te maken en te implementeren
Presenteer hoe, wanneer en door wie oplossing wordt gemaakt en uitgevoerd. Keuze van uitvoeringsinstantie is hier van belang alsook de voorwaarden voor goede werking en voldoende voorbereidingstijd. Zichtbaar maken hoe klachten en bezwaar zullen worden behandeld is een van de uitwerkingdspunten.
Laat (thuis)publiek stemmen over mate van acceptatie (steun/acceptabel/afwijzen met positiebepaling door schaal 1-10 te gebruiken)
Laat (thuis)publiek aangeven welke mate van emotie men voelt
-> Besluit over plan (wet)
4. Werken
- Wie, waar en wanneer: uitvoering van plan
Na invoering is goede monitoring van belang, dus vooraf moet duidelijk zijn hoe men dit gaan volgen en rapporteren. Dit kan men dus nu al laten zien. Als ook nu al aangeven bij welke uitslagen dat aanleiding zal zijn om beraad te heropenen.
Laat (thuis)publiek stemmen over mate van acceptatie (steun/acceptabel/afwijzen met positiebepaling door schaal 1-10 te gebruiken)
Laat (thuis)publiek aangeven welke mate van emotie men voelt
-> Besluit ingebruikname
5. Voelen
- Perspectief van resultaat en meten van resultaat en welk gevoel dat geeft voor de diverse krachten/stromingen (in hoeverre komen de dromen tot realiteit)
Dit kan natuurlijk pas echt als oplossing wordt toegepast, dus nu kan alleen nog verwachting worden aangegeven, maar dat is hoogst onbetrouwbaar. Enige indicatie kan worden gevonden door te kijken naar de gevoelsindicatie, die bij elke stap is gevraagd.
Laat (thuis)publiek stemmen over mate van acceptatie (steun/acceptabel/afwijzen met positiebepaling door schaal 1-10 te gebruiken)
Laat (thuis)publiek aangeven welke mate van emotie men voelt
-> Besluit over nieuwe cyclus
Rollen (per thema en per stap vooraf te bepalen)
Hierboven zijn per stap soms al suggesties gedaan, maar meer variaties zijn denkbaar. Overdenkingen en suggesties hierbij zijn: Laat betrokkenen praten over een thema en input voor oplossingsvoorstellen aandragen. Betrokkenen en experts van buiten parlement hebben niet zelden meer kennis dan de individuele Kamerleden die een portefeuille behartigen. Soms beginnen ze pas met opdoen van kennis van een portefeuille als ze die krijgen toegewezen.
Ambtenaren van ministeries hebben wel deskundigheid maar kunnen vastzitten in bepaalde denkwijze en benadering.
Laat direct betrokkenen aangeven steun-acceptabel-afwijzen en niet partijen of vertegenwoordigers, bv laat alle verpleegkundigen zich uitspreken over BIG II als voorbeeld.
Laat parlement optreden als evaluator/rechter van voorstellen i.p.v. bedenkers. Vooral om een besluit af te wegen naar alle andere besluiten uit andere themavelden. Het bewaken van samenhang en consistentie vraagt breder blikveld.
Communicatie
Communiceer altijd het volledige plaatje van probleem tot en met in gebruik zijn van de maatregel of oplossing. Communiceer direct vanaf begin de 3 invalshoeken en dat het afweging is. Zo’n afweging is niet cijfermatig en mechanisch, maar bv ook naar inschatting draagvermogen van de mensen uit de drie invalshoeken.
Onderken ook emoties in het debat en beantwoord die adequaat.
Bij het communiceren van een (voorgenomen) besluit altijd het thema naar de stromingen beantwoorden, het dient altijd een en-en-en besluit te zijn. Communiceer ook de complexiteit en niet zwart wit. Vaak vraagt men stelling te nemen voor of tegen een maatregel, maar ZONDER alle consequenties, met winnaars en verliezers en voor en nadelen. En zonder de altijd impliciet aanwezige afweging tussen eisen en wensen. In kwaliteitstheorie wordt dat de kans op goedkeur versus afkeur genoemd. Als men bijvoorbeeld gebruikersgemak voor de burger bij een maatregel sterk benadrukt dan stijgt de kans op fraude. Maak dus die afweging zichtbaar.
Besluitneming
Besluitneming komt stapsgewijs tot stand dus per stap in het proces. Geen stappen overslaan. De uitkomst is dan een besluit met evenwichtige afweging van overtuigingen, waarden en belangen gebaseerd op gedeeld inzicht op inhoud in al zijn complexiteit en consequenties voor zowel korte als lange termijn.
Besluit ook tevens bij welke uitkomst, als maatregel is ingevoerd, het overleg wordt hervat, bv als blijkt dat fraudegevallen boven bepaald niveau uitstijgen.
In presentatievorm kan visueel mate van acceptatie weergegeven worden van iedere participant of groep door naar mate van acceptatie te vragen in schaal 0 tot 10, waarbij 10 volledige acceptatie en 0 volledige afwijzing. Door tijdens hele proces dit te laten zien zie je ook goed de verschuivingen.